Standaryzacja pomieszczeń czystych

W Stanach Zjednoczonych do końca listopada 2001 roku do definiowania wymagań dotyczących pomieszczeń czystych stosowano federalną normę 209E (FED-STD-209E). W dniu 29 listopada 2001 roku normy te zostały zastąpione publikacją specyfikacji ISO 14644-1. Zazwyczaj pomieszczenie czyste wykorzystywane do produkcji lub badań naukowych to kontrolowane środowisko o niskim poziomie zanieczyszczeń, takich jak kurz, drobnoustroje unoszące się w powietrzu, cząstki aerozolu i opary chemiczne. Mówiąc ściślej, w pomieszczeniu czystym panuje kontrolowany poziom zanieczyszczeń, który określa się na podstawie liczby cząstek na metr sześcienny przy określonej wielkości cząstek. W typowym środowisku miejskim powietrze zewnętrzne zawiera 35 milionów cząstek na metr sześcienny, o średnicy 0,5 mikrona lub większej, co odpowiada pomieszczeniu czystemu ISO 9 na najniższym poziomie standardu pomieszczenia czystego. Pomieszczenia czyste klasyfikuje się według czystości powietrza. W amerykańskiej normie federalnej 209 (od A do D) liczbę cząstek równą lub większą niż 0,5 mm mierzy się w 1 stopie sześciennej powietrza i tę liczbę wykorzystuje się do klasyfikacji pomieszczeń czystych. Ta nomenklatura metryczna jest również akceptowana w najnowszej wersji normy 209E. Chiny stosują federalną normę 209E. Nowszą normą jest TC 209 Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej. Obie normy klasyfikują pomieszczenia czyste na podstawie liczby cząstek w powietrzu laboratoryjnym. Normy klasyfikacji pomieszczeń czystych FS 209E i ISO 14644-1 wymagają określonych pomiarów liczby cząstek i obliczeń w celu sklasyfikowania poziomu czystości pomieszczenia czystego lub obszaru czystego. W Wielkiej Brytanii do klasyfikacji pomieszczeń czystych stosuje się brytyjską normę 5295. Norma ta zostanie wkrótce zastąpiona normą BS EN ISO 14644-1. Pomieszczenia czyste są klasyfikowane według liczby i wielkości cząstek dozwolonych w objętości powietrza. Duże liczby, takie jak „Klasa 100” lub „Klasa 1000”, odnoszą się do FED_STD209E i reprezentują liczbę cząstek o wielkości 0,5 mm lub większej dozwoloną na stopę sześcienną powietrza.